Biz kimiz ve ileride ne olacağız?

Vizyonumuz , misyonumuz tadındaki başlıktan sonra sadade geliyorum hemen acele ettirmeyin.aslında ettirin hayat çok kısa dostlar özellikle yerinde saymaya lüksümüz yok en azından benim hayat felsefemde yok.

     Biz kimiz ve ileride ne olacağız? dedim ama sizi şimdilik hesaba katamayacağım kendimden başlıyorum.küçüklüğümden beri kendimi  ileride çok büyük adam olacağıma inandırmış bir bireyim ben,öleki türlü türlü totemler yapan da bir ruh hastasıyım ayrıca.Bu arada derslerim bütün okul hayatım boyunca boktandı hatta daha da ötesiydi.İlk okulda da felaket yaramaz bir şeydim ben,her hafta annem okula gelirdi her iki günde birde ben müdür yardımcısının odasına giderdim.Lisede değişti tabi bu durum artık uysallaşmıştım ama dersler hala aynı boktanlığında devam ediyordu.
Ama efendi çocuktum lan saygılıydım yani herkes derslerden,yaramazlıktan şikayet ederdi de efendiliğime laf diyemezlerdi bak gururlandım şimdi.Sıfır almışsam sıfır aldım derdim bizde yalan yoktu hacı içimiz dışımız birdi ehehe.

     Şimdilerde Sevdiğim işi yapıyorum güzel ve tanınmış bir kurumsal firmada arayüz geliştirme bölümündeyim,daha ofis boy gibi bir şeyim asgari ücrete talibiz fuck the system.İş hayatımda derslerin aksine tembel bir kişiliğim yok çok şükür.Ama bu durumun değişmesi gerek. Sizi bilmem ama benim düşüncemde maaşlı ömür boyu çalışmaya yer yok yediremiyorum kendime.Beş sene çalış zam al on sene çalış zam al.Eşek gibi çalış,mesayilere kal,patronun senin üstünden para kazansın,sen o daha çok kazansın diye kendinden bitir.Ben bu oyunda yokum kardeşler.Allaha şükür kendime güvenim everest misali.Çalışırken bazen kafamı kaldırıp etrafıma bakıyorum bizim orası bildiğin ofis ortamı herkes aynı yerde ,İnsanlar arı gibi çalışıyorlar sorgulamadan ayın birinde banka hesaplarında ki rakamsal değerlerin artmasını görebilmek için.(patronları daha zengin olsun diye,kumarda da bu iş böyledir her zaman kasa kazanır).bi sıkıntı basıyo işte o zaman ben bu sisteme ayak uydurmak istemiyorum mutsuz değilim sevmediğim iş değil sadece baskı altında olmak istemiyorum ve belkide bütün okul hayatımda başarısız olduğumdan mıdır bilinmez insanlar tarafından takdir edilmek duygusu.Beni en çok cezbeden kısım o.

     Her gün yatarken karı kız hayalleri ile değil gelecek kaygısıyla koyuyorum kafamı yastığa , Başarabilmek için, okula gelip öğretmenlerden ve arkadaşlarımdan benim şikayetlerimi dinleyip ağlayarak giden o kadın  için istiyorum.(en değerlim annem) o kadının yüzünü güldürüp oğlum başardı diyebilsin diye istiyorum, Küçüklükten beri beni sorumsuz olarak bilen benden hiç umudu olmayan insanlara dönüp siktiri çekebilmek için istiyorum, Gelecek kaygısı yaşamamak sabahleyin  işe geç kaldığımda kimseye eyvallahım olmasın diye istiyorum.

İSTİYORUM!!!

Bugün değil belki ama yarın..

Ben buyum ileride bu olucağım..

Always more , higher and higher.. (Her zaman daha yükseğe ve dahada yükseğe..)